Türkiye’de çalışan gazeteciler için ceza almak, bu cezalar nedeniyle mahpusa girmek artık sıradan olaylar haline geldi. Lakin yeniden de bu garip durumu sıradanlaştırmamak için çaba ediyor gazeteciler.
Öğlen saatlerinde Pehlivan avukatı Hüseyin Ersöz’ün ofisinde Silivri’ye gelemeyecek meslektaşlarıyla muhtemel bir 8 aylık ayrılıktan evvel vedalaşmak için buluştu. Biz de Silivri’ye bir arada gidebilmek için oradaki yerimizi aldık. Ofiste metrekareye 3 gazeteci düşüyordu neredeyse.
‘SOPA’DAN NASİBİNİ ALANLAR
Türkiye’nin önde gelen araştırmacı gazetecileri Barış Pehlivan’ın dostları bir odada oturmuşlar ve Pehlivan’a yönelik verilen cezayı konuşuyorlardı. Cumhuriyet gazetesi muharrirleri Barış Terkoğlu, Murat Ağırel ve Sözcü gazetesi muharriri İsmail Saymaz başta ekranda ve gazete sütunlarında görmeye alıştığımız isimlerdi bu şahıslar… İşin ironik yanıysa odada bulunan gazetecilerin neredeyse tamamına yakınının şu ya da bu halde iktidarın yargı sopasından nasibine düşeni almış olmasıydı.
Hemfikir olunan husus problemin türel değil siyasi olduğuydu. Tıpkı vakitte gazetecilerin yüzünde hüzünle karışık bir öfke kelam konusuydu. Bir meslektaşlarını cezaevine uğurlamanın hüznü… Kanunların bu kadar keyfi uygulanabilir olduğunu görmenin öfkesi…
Barış Pehlivan’ın ise yüzü gülüyordu. Etrafında bulunan arkadaşlarına durumu anlatmaya çalışırken birebir vakitte sıkıntının toplumsal, siyasal boyutunun da altını çiziyordu.
TESLİM OLMAYAN ÖFKE
Silivri’ye hareket etmek için kapıya gerçek yöneldiğinde kimi meslektaşlarımızın gözlerinin buğulandığını görmek insanın içini acıtıyordu. Elbette teslim olmayan öfkeli bir haldi kelam konusu olan.
Bizi Silivri’ye götüren gazetemizin sürücüsü Sinan abinin Silivri’ye yaklaşırken latifeyle karışık lisana getirdiği “Bayadır gelmiyorduk” cümlesi gazetemizin Silivri’ye ne kadar alışık olduğunun delili sayılabilirdi. Silivri’de kalabalık bir gazeteci kümesi Pehlivan’ın haberini takip etmek için yerini almıştı. O simgeleşen giriş kapısının önündeydik. Artık son kelamlara gelinmişti. Yurttaşlar ve CHP’li bir küme milletvekili de oradaki yerlerini almışlardı.
SAKIN BOYUN EĞME
O esnada bir teyzenin gözleri görüntüyü kesti. Mavi gözleri dolmuş bir bayanın şu sözleriyse Barış Pehlivan’ın konuşmasının akabinde cezaevi önünde yankılandı: Sakın boğun eğme, biz seni tanıyoruz ve seviyoruz…
Barış Pehlivan ise biraz yorgunluk biraz da olgunluk denebilecek bir baş sallamayla lakin gözlerinin içi gülerek yanıtladı: Ben de sizi…
